Wat is de politieke rol die de Surinaamse rechters hebben gespeeld in het proces Bouterse? De zaak riekt naar politieke beinvloeding, en alle rechtsgeleerden staan erbij en kijken ernaar. Wordt Bouterse politiek gelyncht of is er sprake van een vooropgezet plan waar Bouterse en Co ook van wisten?

Surinaamse dikastocratie in uitvoering

Dikastocratie, ofwel heerschappij van de rechters, is een vorm van bestuur waarbij de rechterlijke macht een grote invloed heeft op het nemen van beslissingen en het uitoefenen van de wetgevende macht. Hoewel het concept van dikastocratie een zekere mate van checks and balances kan bieden tussen de verschillende machten in een land, zijn er ook negatieve aspecten verbonden aan deze vorm van bestuur en de gevolgen ervan voor de rechtsstaat en rechtsspraak, evenals voor de scheiding der machten zoals voorgesteld door Montesquieu.

Grote zorgen: politieke rechters

Een van de belangrijkste zorgen met betrekking tot dikastocratie is dat het de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht kan aantasten. In een ideale rechtsstaat moeten rechters onafhankelijk en onbevooroordeeld zijn, zodat zij objectieve beslissingen kunnen nemen op basis van de wet en het recht. Echter, onder dikastocratie kan de rechterlijke macht te veel macht krijgen en mogelijk beïnvloed worden door externe invloeden, zoals politieke belangen of persoonlijke vooroordelen. Dit kan leiden tot onrechtvaardige beslissingen en een gebrek aan geloofwaardigheid in het gerechtelijk systeem.

Daarnaast kan dikastocratie de scheiding der machten zoals voorgesteld door Montesquieu verstoren. Montesquieu geloofde dat elk van de drie machten – de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht – onafhankelijk van elkaar moesten opereren om machtsmisbruik te voorkomen. Onder dikastocratie kan de rechterlijke macht te veel macht krijgen en zo de scheiding der machten verstoren. Dit kan leiden tot een gebrek aan evenwicht tussen de verschillende machten en mogelijke inbreuken op individuele rechten en vrijheden.

In Suriname is alles verweven

Het is duidelijk dat dit niet het geval is in Suriname, alles is met elkaar verweven, onder en bovenwereld en nu ook alle machten.

Een ander gevolg van dikastocratie kan zijn dat het vertragingen en inefficiëntie in het rechtssysteem met zich meebrengt. Doordat rechters een overmatige invloed hebben op wetgeving en besluitvorming kan dit leiden tot een langere doorlooptijd van rechtszaken en vertragingen bij het nemen van beslissingen. Dit kan leiden tot frustratie bij advocaten, rechtzoekenden en het publiek in het algemeen, omdat het rechtssysteem niet in staat is om snel en effectief zaken op te lossen.

Tot slot kan dikastocratie leiden tot een gebrek aan verantwoordingsplicht. Wanneer de rechterlijke macht te veel macht heeft, is het moeilijker om hen ter verantwoording te roepen voor hun beslissingen en acties. Hierdoor kan er een klimaat ontstaan waarin rechters vrij zijn om te handelen zonder rekenschap af te leggen aan de samenleving. Dit kan leiden tot een gebrek aan transparantie en controle over het gerechtelijk systeem, wat de integriteit en geloofwaardigheid ervan kan aantasten.

Kortom, hoewel dikastocratie enige voordelen kan bieden op het gebied van checks and balances, brengt het ook negatieve aspecten met zich mee voor de rechtsstaat, rechtsspraak en de scheiding der machten. Het kan de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht aantasten, de scheiding der machten verstoren, vertragingen en inefficiëntie in het rechtssysteem veroorzaken en een gebrek aan verantwoordingsplicht creëren. Het is belangrijk om deze negatieve kant van dikastocratie te erkennen en te streven naar een evenwichtig en rechtvaardig bestuurssysteem.