Er is een niet te onderschatten gevaar voor inflatie in de komende maanden op weg naar de verkiezingen. Vooral de prijzen van bouwvakpersoneel en bouwmaterialen gaan omhoog. Dit gaat weer een inflatoir effect hebben op andere zaken in de samenleving. Ik heb het hier over cost-push inflatie, waarbij lonen en de kosten van materialen omhoog worden gedrukt als gevolg van een plotselinge vraag en onvoldoende aanbod om in die plotselinge vraag te voldoend.

Dit gevaar is nog reëler omdat Surinaamse weinig tot niets produceert van alles wat nodig is om de projecten van Santokhi tot uitvoering te brengen. Veel zal geïmporteerd moeten worden. Ook al zijn er meer US-dollars op dit moment beschikbaar er is een significant gevaar als er plotseling een slecht begrote vraag in de economie ontstaat. In combinatie met het afschaffen van de subsidie op stroom wordt het allemaal behoorlijk spannend in monetair Suriname.

In dit artikel zal ik het uitleggen wat de gevaren zijn en wat dit voor u en uw portemonnee betekent.

Voordat ik inhoudelijk in ga op de gevaren even een belangrijke definitie voor een begrip waar velen u aan storen, wellicht omdat ik de afgelopen periode tekort ben geschoten in het duidelijk uitleggen van hetgeen in bedoel.

Potros Santokhi heeft in een recent interview aangegeven dat er een nieuwe prioritering komt in de uitvoering van projecten. Dit is goed, ook al maakt het deel uit van de verkiezingsstunt waar ABOP en de VHP beiden van kunnen profiteren. Als het lukt om de projecten tot uitvoering te brengen dan is dit een verdienste van de ABOP en de VHP en dan zou u uit grote vreugde weer massaal kunnen stemmen op deze twee partijen. Immers, in uw ogen hebben ze het land Suriname met z’n tweeën gered, want NPS vloog er als gillende keukenmeid uit en NDP heeft alleen maar kritiek geleverd dat totaal geen hout sneed.

Echter, de vragen die niemand stelt zijn; Waar komt het geld vandaan om al die projecten tot uitvoering te brengen?

Het gevaar schuilt in deze vraag en daarom sta ik stil bij deze twee vragen.

Waar komt het geld vandaan om al die projecten tot uitvoering te brengen?

Antwoord: Er wordt geleend, want de regering heeft het geld niet zelf verdient.

Het geld om alle projecten uit te voeren en dus te bekostigen komt uit leningen verstrekt door International Development Bank (IDB) en het IMF. Dus deze regering, met alle koekenbakkende adviseurs, kiest er net zoals de vorige NDP-regering voor om geld te lenen om projecten binnen 10 maanden uit te voeren om zo de verkiezing hopelijk te winnen. IMF en IDB staan erbij en kijken ernaar. Er is veel kritiek geweest op de “beruchte” weg die de NDP wonder-boven-wonder op tijd voor de verkiezing afkreeg, maar ook deze regering VHP-ABOP doen hetzelfde. Wie mag de rekening betalen? U en de volgende regering. Dus ook deze regering gaat de volgende regering met flinke leningen opzadelen. Zowel leningen in het binnenland als uit het buitenland. Er is zijn verschillen, deze regering leent bij IDB en IMF, tegen lagere rentes.

Dus ABOP-VHP op weg naar de verkiezing, Lenen-bouwen-verkiezing winnen-volgende regering zit met schulden.

Precies dezelfde 48 jaar oude formule. Luistert u zelf naar Potros Santokhi, hij windt er geen doekjes om, u kunt het fragment hier beluisteren op 1.25, zijn interview bij een collega mediahuis.

Het wordt spannend om te zien hoe de Centrale Bank van Suriname om zal gaan met de toename van de maatschappelijke geldhoeveelheid. Immers door uitvoering van de projecten zullen er SRD’s in omloop gebracht worden ter waarde van geschat 100 miljoen USD. Deze lawine van SRD’s die in de samenleving gepompt gaat worden gaat een impact hebben op de koers van de SRD en ook op de prijzen in de winkels.

De koekenbakkers van IMF staan erbij en kijken ernaar. Ook zij begrijpen dat het verkiezingstijd is en dat de bakkers zijn koekjes moet kunnen bakken. Dus laten ze dit toe.

We zullen zien hoe de Open Market Operations, de OMO’s, zullen omgaan met deze injectie van geld in de samenleving.

En dit gedrag kan weer leiden tot inflatie, prijzen die gaan stijgen, eerst de personeelskosten van bouwvakkers en de bouwmaterialen, en daarna ook de prijzen in de winkel, waardoor de koopkracht gaat minderen. U zult dit zeker merken in de kleine Surinaamse economie.

Er is een groot verschil met de regering Bouterse; deze regering investeert met de beoogde projecten hopelijk in de diepte van de economie op een ogenschijnlijk productieve manier. De regering Bouterse gaf het geld uit aan consumptie en liet er ook nog genoeg van de vrachtwagen vallen voor vriendje en familie. Althans dit was het verhaal van de oppositie partijen voor 2020 zeiden en ook van de VES deed daaraan mee. Maar volgens mij zegt de VES nu hetzelfde over de huidige regering. Dus is deze regering dan beter dan de vorige?

Wat als door de grove injectie van projecten uitgevoerd worden, en al het geld dat betaald gaat worden aan aannemers die het geld weer gaan laten rollen in de economie, de inflatie weer gaat stijgen en de SRD-koers weer begint te lopen, wat heeft deze regering dan bereikt? Hebben de VHP en de ABOP Suriname gered of juist ook de put in geduwd?

Een belangrijke definitie

Definitie van Viagra Politiek= een niet duurzame politiek die voor korte duur potentie lijkt te hebben maar na korte tijd te hebben gewerkt, niet in staat blijkt houdbaar te zijn. Kortom een misleidende politiek gevoerd door misleidende politici.

Deze misleiders kunnen dus ook jonge politici zijn. Viagra politiek heeft dus niets te maken met oud in leeftijd maar heeft te maken met een misleidende onhoudbare en vooral impotente politiek.

Mijn mening is dat we de komende maanden getuige zullen zijn van Viagra politiek in uitvoering. Het volk van Suriname zal getuige zijn van de 48 jaar oude formule, de 48 jaar oude Viagra politiek.

Conclusie

Speelt te regering met vuur en kan de vlam ook in uw portemonnee omslaan? Dit zult u merken de komende 10 maanden. Ook al daalt de SRD koers, en krijgt u wat chicken-feed, wat kleingeld, toegeworpen door de regering in de vorm van wat steun, als de prijzen in de winkels blijven stijgen heeft u er niets aan. En de prijzen zullen niet dalen, want inflatie is nog steeds rond de 30% en kan door de hierboven aangegeven cost-push inflatie van de projecten die de regering gaat uitvoeren nog meer gaan stijgen.

Wie wordt er beter van? Een handje vol aannemers. Vriendjes en familie? Oh, wat verwacht u?

Dat er geen inflatoire werking uit mag gaan door de uitvoering van projecten wordt de uitdaging van de komende 10 maanden. Ik ben ook heel erg benieuwd of deze regering die 4 jaar op haar handen heeft gezeten, nu ineens zoveel projecten gaat kunnen uitvoeren in 10 maanden. Wat voor effect het allemaal gaat hebben op looninflatie, bouwmateriaalprijsinflatie en zo de SRD-koers, de winkelprijzen en dus uw koopkracht zal de komende maanden blijken.